Op het voormalige kazerneterrein Simon Stevin is langs de bosrand een vrijstaande woning met kangoeroewoning ontwikkeld. Dit huis wordt bewoond door de opdrachtgevers met hun gezin en (schoon)ouders.

Het energieneutrale gebouw voegt zich volledig in de omgeving. Behendig is het woonprogramma rondom een monumentale boom geplooid en volgt het de contouren van natura 2000 bosgebied. De carport is volledig meegenomen in de beeldtaal en ligt parallel aan de openbare weg. Zodoende is er een Z-vormige plattegrond ontstaan waarbij het woonhuis van het gezin duidelijk georiënteerd is op de bosrand waarbij de kangoeroe-woning zich meer richt op de openbare straat.

Ondanks de wens om naast elkaar te wonen was het nadrukkelijk de bedoeling om voldoende afstand tussen de woningen te creëren. Tussen de twee woonprogramma’s ligt een grote gedeelde ruimte. Deze ruimte is een verlengstuk van beide woonprogramma’s en het hele jaar rond breed inzetbaar omdat het volledig kan worden geopend door een royale vouwpui.

Het gebouw stelt zich bescheiden op en lijkt zich soms te verstoppen achter de stammen van het omliggende bos. Het is volledig opgetrokken in houtskeletbouw en biobased materialen en is afgewerkt met verticale zwarte planken. Ze zijn zorgvuldig uitgezet waarbij de maatvoering van de kozijnen en dakranden is afgestemd op de gevelritmiek. Naast de gevelopeningen zijn denkbeeldige luiken gemaakt van horizontale planken die in hetzelfde vlak liggen als de gevelbekleding. Hierdoor ontstaat er een grafisch lijnenspel en heeft de gevel verschillende kleurnuances.

Ter plaatse van de carport en de gedeelde leefruimte is een hap uit het zwart houten volume genomen. Op deze plekken is een meer natuurlijke houtkleur gebruikt en vormt het een duidelijk contrast met de zwarte buitenkant van het gebouw.